MENSENRECHTENSCHENDINGEN IN NEDERLAND

Nederland heeft de twijfelachtige eer voorop te lopen wat betreft slechte behandeling van vluchtelingen. Ons land wordt zowel nationaal als internationaal bekritiseerd wegens het grote aantal vreemdelingen in detentie en de omstandigheden waaronder zij in de detentiecentra moeten verblijven. De Raad van Europa die het beschermen van de mensenrechten tot haar taak heeft concludeerde in maart 2006 dat het Nederlandse vreemdelingenbeleid de Europese verdragen van mensen- en kinderrechten blijft schenden. De beruchte Schipholbrand van oktober 2005 waarbij 11 asielzoekers omkwamen, omdat ze opgesloten zaten in hun cellen en dus geen kant op konden, heeft mensen weliswaar aan het denken gezet, maar er is helaas niets essentieels veranderd.

In de Nederlandse wet staat letterlijk:
‘Een aan de grens geweigerde vreemdeling die niet terstond kan vertrekken kan op grond van artikel 6Vw (vreemdelingenwet) worden gedetineerd in een plaats of ruimte waar het reglement grenslogies van toepassing is’. Deze vrijheidsbeneming, ook wel grensdetentie genoemd is primair bedoeld als grensbewakingsmaatregel en moet voorkomen dat de vreemdeling alsnog (feitelijk) toegang krijgt. Daarnaast wordt de vrijheidsbeneming ook als pressiemiddel gebruikt om de vreemdeling te bewegen aan zijn terugkeer mee te werken.

Voor haar master criminologie heeft Mieke Kox 48 vreemdelingen geïnterviewd. Ook onderzocht zij rechtsliteratuur om te bekijken of Nederland door het Europese Hof voor de Rechten van de Mens in Straatsburg veroordeeld zou kunnen worden wegens onmenselijke behandeling van vreemdelingen in detentie. Zij denkt van wel

Fragmenten uit haar onderzoek:
‘Vreemdelingen in de Nederlandse detentiecentra zitten het grootste gedeelte van de dag in hun cel en hebben per week recht op één uur bezoek, anderhalf uur sport, zes uur recreatie en zeven uur luchten’.
Een minderjarig meisje aan het woord: ‘Het was een heel raar gevoel. Je wordt als een crimineel of als een dier opgesloten en je weet niet waarom ze je zo behandelen want je hebt niets gedaan’.
Twee Aziatische vrouwen vertelden dat zij bij hun aanhouding als criminelen werden behandeld: ‘Er kwamen zo’n twintig tot dertig politieagenten met honden, paarden en een helikopter om ons naar de gevangenis te brengen. Iedereen is de straat opgegaan om te protesteren. We wilden nog liever op straat leven, maar dat mocht niet. Van de COA (Centraal Orgaan opvang Asielzoekers) moesten we naar de gevangenis. We zijn zonder schoenen en kleding naar de gevangenis gebracht. We werden net als criminelen behandeld. De kinderen werden gepakt terwijl ze heel erg bang waren. Wij werden geboeid en naar de gevangenis gebracht’.

‘Hoe kan het’, schrijft Mieke Kox ‘dat een welvarend land als Nederland dat pretendeert mensenrechten hoog in het vaandel te hebben zo met mensen omgaat? Hoe kan het dat deze achtenveertig vreemdelingen uit detentiecentra in Nederland zeggen zo slecht behandeld te zijn dat zij blijvende psychische en fysieke klachten hebben overgehouden? Hoe kan het dat minderjarigen in een cel worden opgesloten?’

Zij is lang niet de enige die de Nederlandse regering heeft beschuldigd. Amnesty International bijvoorbeeld heeft in 2008 een kritisch rapport gepubliceerd dat veel aandacht in de pers kreeg. Eduard Nazarski, directeur van Amnesty: ‘Nederland maakt zich schuldig aan de schending van mensenrechten op diverse vlakken. Illegaal verblijf is niet strafbaar, dus deze mensen moeten niet worden opgesloten.’

Het is een schande dat dit anno 2009 in Nederland gebeurt!

Doe mee aan een van de wakes bij de grenshospitia en andere gevangenissen! Dit is het enige wat je rechtstreeks kunt doen om je woede over het bovenstaande in goede banen te leiden.

De mogelijkheden hiervoor vind je op internet of je kunt je telefonisch in verbinding stellen met:

Namens de redactie van SI, Geer Wolf